در گفت‌وگو با سجاد حسینی، کارشناس حوزه دارو بررسی شد:
فشار ارزی در دارو به اوج رسیده؛ حذف ارز ترجیحی چه کسانی را از بازی بیرون می‌کند؟
تاریخ انتشار :
يکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۰۹:۵۰
کد مطلب : ۲۰۱۴۳
سجاد حسینی، کارشناس حوزه دارو در گفت‌وگو با سالم‌خبر با تحلیل اثرات تغییر نرخ ارز بر زنجیره تأمین دارو، به بررسی فشارهای اقتصادی، ریسک‌های بازار و راهکارهای هوشمندانه برای کاهش رانت و حمایت از شرکت‌های سالم پرداخته است.
حسینی توضیح می‌دهد که هر حرکت ارزی در زنجیره تأمین دارو اثر خود را دارد و بیشترین فشار در ابتدا و انتهای زنجیره مشاهده می‌شود. او معتقد
وی می‌گوید: «طی سال‌های اخیر، سوءاستفاده‌ها در این زمینه مشخص شده و پرونده‌های مربوط در حال آشکار شدن هستند. کنار گذاشتن رانت، اجازه می‌دهد شرکت‌هایی که می‌خواهند سالم و مطابق ضوابط وزارت بهداشت فعالیت کنند، وارد فضای رقابتی شوند، چرا که در شرایط فعلی شرکت‌های سالم توان رقابت با شرکت‌هایی که از رانت بهره می‌برند، ندارند.»
وی ادامه داد: «بیشترین هزینه شرکت‌ها در بخش مارکتینگ صرف می‌شود و شرکت‌هایی که بالاترین ارز دولتی را دریافت می‌کنند، می‌توانند چندین برابر سود کسب کنند و این امکان را دارند که هزینه‌های بازاریابی و فروش خود را از طریق ارز دولتی تأمین کنند، در حالی که شرکت‌های سالم نمی‌توانند با آنها رقابت کنند. بخشی از این مشکل مربوط
حسینی تأکید می‌کند: «نرخ‌های بالاتر تأمین در ابتدای زنجیره باعث افزایش قیمت تمام شده دارو در انتهای زنجیره می‌شود. ارزش افزوده، مالیات‌ها، عوارض و سهم بیمه‌ها همگی روی قیمت تمام شده تأثیر می‌گذارند و بیمار مجبور به پرداخت هزینه‌های بیشتر می‌شود. او با ذکر مثال می‌گوید وقتی نزدیک به ۳ میلیارد دلار ارز برای دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص می‌یابد، با فرض نرخ ۲۸۵۰۰ تومان، هزینه‌های مواد اولیه و داروهای ساخته شده حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان می‌شود. اگر این مبلغ به نرخ آزاد ۱۰۰ هزار تومان تبدیل شود، ارزش بازار دارو تقریباً سه برابر می‌شود و این فشار اقتصادی قابل توجه است.»
حسینی جزئیات بیشتری ارائه می‌دهد: «هزینه‌های
او خاطرنشان می‌کند که زنجیره دارو وابستگی شدیدی به ارز دارد و هر تغییر نرخ ارز باعث تکان خوردن بازار می‌شود. رسیدن به ۸۰۰ هزار میلیارد تومان ارزش بازار، اثرات گسترده‌ای روی بیمه‌ها، شرکت‌های پخش، داروخانه‌ها و زیرساخت‌های مرتبط دارد و باید به شکل دقیق و شفاف مدیریت شود.
حسینی معتقد است رانت ایجاد شده به نفع کشور و صنعت دارو و مصرف‌کنندگان نیست و بهترین راهکار برنامه‌ریزی هوشمندانه و مرحله‌ای است. او پیشنهاد می‌کند : «از میان چند هزار قلم دارو، تعداد محدودی با برنامه مشخص آزاد
وی تاکید می‌کند: «بزرگترین مشکل مخالفان آزادسازی ارز، منافع شخصی آنهاست؛ کسانی که از ارز ترجیحی منتفع می‌شوند، تمایل ندارند هزینه آزادسازی را پرداخت کنند. بیمه‌ها نیز به دلیل افزایش بار مالی و انتظارات بالاتر از عملکردشان، معمولاً مخالف هستند و این باعث می‌شود ارز آزاد نشود و قیمت‌گذاری دستوری شدیدتر شود، که به نوبه خود فساد و بی‌برنامگی ایجاد می‌کند.»
وی نتیجه می‌گیرد: «برای ایجاد تغییرات پایدار و عادلانه، کشور نیاز به آماده‌سازی روانی جامعه دارد تا بتواند رانت‌ها را مدیریت و حذف کند. این فرآیند باید شفاف، مرحله‌ای و منسجم باشد تا منابع هدر نروند و شرکت‌های سالم بتوانند به شکل رقابتی و مطابق قوانین فعالیت کنند.»
