هشدار انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران:
روزنامهنگاران؛ جامعه و مسوولان را از عادی نگاشتن بحران کرونا برحذر دارند
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۱۰
کد مطلب : ۷۰۰۰
سالمخبر: انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران با هشدار نسبت به عادیسازی بحران کرونا در کشور از روزنامهنگاران خواست تا جامعه و مسؤولان را از فراموش کردن و عادی انگاشتن این بحران بر حذر دارند.
همزمان با بازگشت فعالیتهای عمومی کشور به وضعیت عادی و برخی نگرانیها از عادیشدنِ بیرویه اوضاع و بازتاب این عادیسازی در رسانهها،انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران خطاب به جامعه روزنامهنگاران ایران بیانیهای صادر کرد.متن این بیانیه به این شرح است:
پاندمی کرونا کشور را در موقعیت بحران مستمر و پایدار قرار داده است؛ بحرانی نه همانند زلزله و سیل که بیشتر شبیه بحران یک جنگ. هم اکنون، براساس آمار رسمی، و در وضعیتی که ادعا میشود شیوع بیماری تحت کنترل است، میانگین تعداد شهروندانی که جان خود را بر اثر بیماری کرونا از دست میدهند نزدیک به دو برابر انسانهایی است که تا سال قبل در تصادفهای جادهای کشته میشدند. و اگر تعداد مرگ و میر را بر اساس آمار فوتیهای کشور بدانیم این رقم بیش از دو برابر خواهد شد. این در حالی است که چشماندازی کوتاه و حتی میانمدت برای حل بحران، نه در ایران و نه در جهان، وجود ندارد. مهمتر اینکه:
1. هر آن احتمال گسترش و از کنترل خارج شدن بحران و شدت یافتن بیماری و مرگ و میر وجود دارد. کما اینکه مسؤولان و صاحبنظران در ایران
و جهان از احتمال وقوع موجهای دوم و سوم بیماری، به ویژه با نزدیک شدن فصل سرما، سخن میگویند.
2. تأکید حکومت بر ضرورت بازگشت به فعالیتهای متعارف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بههمراه الزامهای فردی در این خصوص، از دامنه، عمق و کارآمدی راهکارهای پیشگیرانه میکاهند؛
3. طبعا خستگی
4. میل طبیعی به فراموشی وضعیتهای تلخ و عادی انگاشتن موقعیت، سبب میگردد که اذهان به مرور خطر بیماری و احتمال مرگ و میر را امری «عادی» بینگارند و همانند حوادث جادهای به پیامدهای بحران «عادت» کنند.
5. جامعه بهداشت و درمان کشور براثر پنج ماه درگیری مستقیم و مستمر با بیماری و عوارض آن در وضعیت روحی و جسمی سختی بهسر میبرد و ادامه آن نیز این
6. چه بسا تداوم تحریمها، بحران را در شرایط شیوع دوباره وخیمتر کند.
7. و ...
وظیفه حرفهای روزنامهنگاران و جامعه رسانهای کشور در چنین موقعیتی، اطلاعرسانی و آگاهیبخشی مستمر، پیگیری مسائل و چالشها، نظارت بر فرایندها و سیاستها، پرسشگری درباره راهکارها و شیوههای اقدام و کمک به یافتن راهحلهای احتمالی است؛ در یک کلام، پرهیز دادن جامعه و مسؤولان نسبت به فراموش کردن و عادی انگاشتن وضعیت بحرانی.
انجام درست و نتیجهبخش چنین وظیفهای،