۰

ارتباط آلودگی هوا با افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی تایید شد

ذرات ریز آلاینده عامل احتمالی رشد مننژیوما
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۳۱ تير ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۵
کد مطلب : ۱۹۳۰۴
ارتباط آلودگی هوا با افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی تایید شد
سالم‌خبر: مطالعه‌ای تازه روی جمعیتی نزدیک به ۴ میلیون بزرگسال دانمارکی نشان داده است که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا می‌تواند خطر ابتلا به مننژیوما، نوعی تومور مغزی منشأ گرفته از پرده‌های مغز و نخاع، را افزایش دهد.

به گزارش سالم‌خبر به نقل از Statnews یافته‌ها حاکی از آن است که ذرات فوق‌ریز (UFPs)، ذرات معلق ریز (PM2.5)، دی‌اکسید نیتروژن و کربن عنصری با افزایش خطر این تومور ارتباط دارند.

این مطالعه که توسط مؤسسه سرطان دانمارک و به رهبری دکتر «اولا آ. هویدت‌فلت» انجام شده، از داده‌های ملی و سوابق آدرس محل سکونت شهروندان از سال ۱۹۹۱ استفاده کرده و از مدل‌های معتبر برای برآورد میزان آلودگی هوا در محل زندگی افراد بهره برده است. هدف اصلی،
شناسایی نخستین بروز تومورهای سیستم عصبی مرکزی شامل مننژیوما، گلیوما، تومورهای اعصاب جمجمه‌ای و سایر تومورها بوده است.

در مجموع بیش از ۱۶ هزار مورد ابتلا به تومور CNS شناسایی شد که ۲۸ درصد آنها مننژیوما بود. تحلیل آماری نشان داد که خطر ابتلا به مننژیوما با افزایش ده‌ساله در معرض ذرات فوق‌ریز (HR=1.1)، ذرات معلق ریز (HR=1.2)، دی‌اکسید نیتروژن (HR=1.1) و کربن عنصری (HR=1.0) افزایش می‌یابد.

تحلیل‌های حساسیت نشان داد که ارتباط مننژیوما با ذرات فوق‌ریز حاصل از ترافیک قوی‌تر از منابع غیرترافیکی است، اما در مورد ذرات معلق ریز، تفاوتی بین منابع ترافیکی و غیرترافیکی مشاهده نشد. نکته قابل توجه آن‌که بین آلاینده‌ها و گلیوما ارتباط معناداری دیده نشد، و حتی میان دی‌اکسید
نیتروژن و تومورهای اعصاب جمجمه‌ای، ارتباط منفی مشاهده شد.

به گفته دکتر هویدت‌فلت، «یافته‌های ما نشان می‌دهد که آلودگی هوای ناشی از ترافیک و سایر منابع می‌تواند نقش مؤثری در شکل‌گیری مننژیوما ایفا کند و به شواهد فزاینده‌ای می‌افزاید که نشان می‌دهند آلودگی هوا تنها به قلب و ریه محدود نیست، بلکه مغز را نیز درگیر می‌کند.»

نتایج این تحقیق در تاریخ ۹ ژوئیه در ژورنال Neurology منتشر شده است.

این مطالعه با وجود وسعت بالا، محدودیت‌هایی نیز داشت، از جمله همبستگی قوی میان آلاینده‌ها، احتمال اشتباه در تخمین میزان مواجهه واقعی افراد، و عوامل پنهان مانند ژنتیک، پرتوهای یون‌ساز یا شغل و سبک زندگی که ممکن است موجب اختلال در نتایج شده باشند.
 
کد مطلب : ۱۹۳۰۴
نام شما

آدرس ايميل شما