بحث داغ بر سر ورود داروهای لاغری به درمان پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۳۱ تير ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۵
کد مطلب : ۱۹۳۰۲
سالمخبر: در نشست سالانه گروه پژوهشی GRAPPA 2025، متخصصان پوست و روماتولوژیستها درباره کاربرد احتمالی آگونیستهای گیرنده GLP-1، از جمله لیراگلوتاید، سماگلوتاید و تیرزپاتاید، در درمان بیماریهای التهابی مانند پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک (PsA) به گفتوگو و جدل پرداختند.
این داروها که بهطور گسترده برای دیابت و کاهش وزن تجویز میشوند، به دلیل توانایی در کاهش چاقی که خود یک عامل خطر مهم برای پسوریازیس و PsA است توجه بسیاری را به خود جلب کردهاند. برخی پژوهشگران معتقدند این داروها میتوانند فراتر از تأثیر بر وزن، اثرات ضدالتهابی و تنظیمکنندهای بر سیستم ایمنی داشته باشند.
دکتر آرتی کاوانا، استاد پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در سندیگو، در این نشست گفت که ورود داروهای GLP-1 ممکن است لحظهای تعیینکننده در درمان بیماریهای التهابی باشد، مشابه با ورود داروهای بیولوژیک در دهه ۹۰ میلادی. با این حال، به دلیل کمبود شواهد بالینی مستقیم، نگرانیهایی درباره هزینه، دسترسی، انتخاب بیمار و اعتماد پزشکان به تجویز این داروها همچنان پابرجاست.
در ابتدای نشست، دکتر دانیل جی. دراکر، متخصص غدد درونریز و از پیشگامان کشف نقشهای بیولوژیکی GLP-1، طی سخنرانی تصویری از پتانسیل این داروها برای تنظیم سیستم ایمنی و کاهش التهاب دفاع کرد. وی به نتایج مطالعاتی اشاره کرد که نشان دادهاند مزایای سماگلوتاید در بیماریهای قلبی و کبد چرب حتی مستقل از کاهش وزن نیز قابل مشاهده بودهاند.
هرچند هنوز در مورد تأثیر مستقل GLP-1ها بر علائم پسوریازیس و PsA شواهد کافی از کارآزماییهای تصادفیسازیشده وجود ندارد، اما بهزودی ممکن است این وضعیت تغییر کند. شرکت الیلیلی هماکنون در حال انجام دو مطالعه بالینی برای ارزیابی ترکیب تیرزپاتاید و داروی بیولوژیکی ایکسِکیزومَب در بیماران دارای اضافه وزن مبتلا به پسوریازیس یا PsA است که نتایج آن تابستان آینده منتشر خواهد شد.
دکتر دراکر در پایان گفت: «این داروها همهکاره نیستند، اما نسل جدیدی از مولکولها و کاربردها در راه است که میتوانند درمان التهاب در پوست، مفاصل و استخوان را متحول کنند.»
این داروها که بهطور گسترده برای دیابت و کاهش وزن تجویز میشوند، به دلیل توانایی در کاهش چاقی که خود یک عامل خطر مهم برای پسوریازیس و PsA است توجه بسیاری را به خود جلب کردهاند. برخی پژوهشگران
دکتر آرتی کاوانا، استاد پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در سندیگو، در این نشست گفت که ورود داروهای GLP-1 ممکن است لحظهای تعیینکننده در درمان بیماریهای التهابی باشد، مشابه با ورود داروهای بیولوژیک در دهه ۹۰ میلادی. با این حال، به دلیل کمبود شواهد بالینی مستقیم، نگرانیهایی درباره هزینه، دسترسی، انتخاب بیمار و اعتماد پزشکان به تجویز این داروها
در ابتدای نشست، دکتر دانیل جی. دراکر، متخصص غدد درونریز و از پیشگامان کشف نقشهای بیولوژیکی GLP-1، طی سخنرانی تصویری از پتانسیل این داروها برای تنظیم سیستم ایمنی و کاهش التهاب دفاع کرد. وی به نتایج مطالعاتی اشاره کرد که نشان دادهاند مزایای سماگلوتاید در بیماریهای قلبی و کبد چرب حتی مستقل از کاهش وزن نیز قابل مشاهده بودهاند.
هرچند هنوز در مورد تأثیر مستقل GLP-1ها بر علائم پسوریازیس و PsA شواهد کافی از کارآزماییهای تصادفیسازیشده وجود
دکتر دراکر در پایان گفت: «این داروها همهکاره نیستند، اما نسل جدیدی از مولکولها و کاربردها در راه است که میتوانند درمان التهاب در پوست، مفاصل و استخوان را متحول کنند.»