سینا مباشرفر، نماینده فدراسیون بینالملل دیابت در ایران:
بیماران مبتلا به دیابت را تحت فشار قرار دادهایم
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۳۳
کد مطلب : ۸۰۳۶
سینا مباشرفر، عضو انجمن دیابت ایران با اشاره به کمبود انسولین در کشور و با بیان اینکه طبق استانداردهای جهانی اگر یک فرد مبتلا به دیابت، قند خون خود را در محدوده استاندارد نگه دارد میتواند زندگی عادی داشته باشد، ادامه داد: متاسفانه به بهانه تحریم، ارز و مسائلی که در گمرکات کشور وجود دارد، داروی انسولین قلمی در کشور یافت نمیشود. یعنی در پایتخت هم برای پیدا کردن سهمیه انسولین، بیمار باید دور شهر را بگردد تا شاید بتواند ۵ عدد سهمیه ماهانه خود را از هریک از دو قلم انسولینی که وجود دارد بخرد.
وی همچنین افزود: دو قلم انسولین برای بیماران دیابتی وجود دارد یکی قلم کوتاه اثر یکی قلم بلنداثر، این دو باید در کنار یکدیگر استفاده شوند تا دیابت بیمار کنترل شود. در بازار کشور دو نوع انسولین آنالوگ و انسانی وجود دارد. آنالوگها به دلیل اینکه پیکهای اثر کمتر و قابل کنترل دارد باعث میشود که بیمار کمتر دچار افت قند خون شود.
مباشرفر تصریح کرد: یکی از چالشهای درمان بیماران دیابتی با دارو، افت قند خون است. یعنی فردی که در کودکی مبتلا به دیابت میشود و انسولین را مطابق با آنچه که پزشک تجویز کرده است تزریق میکند شب در زمان خواب قند خونش کاهش مییابد این موضوع میتواند آسیبهای جدی به چنین کودکی وارد کند البته این اتفاق در بزرگسالان هم میتواند رخ دهد. اما این چالش زمانی اتفاق میافتد که فرد از انسولین
این فعال حوزه اطلاعرسانی در خصوص دیابت با بیان اینکه انسولین آنالوگ در بازار به شدت کمیاب شده است، عنوان کرد: بیش از یکسال است که اولا این دارو به شدت سهمیهبندی شده است در حالیکه در گذشته به راحتی میتوانستید میزان انسولین مورد نیاز خود را تهیه کنید، بهانه این سهمیه بندی نیز قاچاق این دارو، عدم تخصیص ارز دولتی به آن، و تحریم بود. امروز هم این دارو پیدا نمیشود که این موضوع باعث ایجاد مشکل برای بیماران دیابتی شده است.
وی افزود: گاهی اپلیکشین تی تک که از سوی وزارت بهداشت در اختیار مردم قرار گرفته و به بیماران اطلاع میدهد که داروی مورد نظرشان را کدام داروخانهها دارند نیز کارایی خود را از دست میدهد که علت آن رفتار داروخانههاست. به این معنا که در مواردی برای دریافت انسولین به این سامانه مراجعه کرده و لیست داروخانههایی که انسولین مورد نیازم را داشتهاند دریافت کردهام، اما زمان مراجعه، داروخانه اعلام عدم موجودی کرده است که این موضوع نشاندهنده مشکل در مرحله توزیع داروست.
او با اشاره به اینکه مواردی بوده که با سامانههای اعلام شده از سوی سازمان غذا و دارو
بیماران دیابتی در مناطق محروم انسولین ندارند
عضو انجمن دیابت ایران اظهار میکند: انسولین آنالوگ با کمبود شدید مواجه شده است به نحوی که برخی بیماران ناچار شدهاند میزان تزریق انسولین طولانی اثر خود را کاهش دادهاند تا با توجه به نایاب شدن این دارو بتوانند مدت بیشتری داروی خود را حفظ کنند. این کار بسیار خطرناک بوده و تاثیر بسیار بدی بر سلامت بیمار میگذارد. بیمارانی که در مناطق محروم زندگی میکنند به ما گزارش دادهاند که دیگر قادر به پیدا کردن انسولین در شهرهای خود نیستند.
وی گفت: وزارت بهداشت عنوان میکند که از انسولین انسانی که در داخل کشور تولید میشود استفاده کنید. درحالیکه این نوع انسولین قدیمی بوده و روی بدن بسیاری از بیماران تاثیرگذار نیست. بیمارانی که آغاز درمانشان با انسولینهای جدید یا همان انسولین آنالوگ بوده است اگر بخواهند سراغ انسولین انسانی بروند ممکن است با عوارض منفی مواجه شوند و بدنشان با این دارو سازگار نباشد. وقتی علم به این نتیجه رسیده است که محصول جدیدتر تولید کند بیانگر آن است که محصول قدیمی شاید کیفیت کافی را نداشته است.
وی تصریح کرد: متاسفانه وزارت بهداشت و سازمان غدا و دارو تا کنون پاسخ روشن و واضحی به نگرانیهای ما ندادهاند. هر روز اعلام میشود که یک پارت دارو انسولین به زودی وارد کشور شده و مشکلات رفع میشود درحالیکه یک سال و نیم است که ما این مشکل را داریم
نبود انسولین، تحریم یا قاچاق به کشورهای همسایه؟
نماینده فدراسیون بینالملل دیابت در ایران با تاکید بر اینکه بسیاری از افرادی که امروز دیالیز میشوند بیماران دیابتی هستند، گفت: ما این بیماران را تحت فشار قرار دادهایم که نتیجه آن طی دو سال آینده افزایش تعداد افراد دیالیزی است.
وی با اشاره به اینکه به ما گفتهاند این مشکلات به دلیل تحریمهاست، عنوان میکند: مواردی بوده است که بیمار داروی انسولین از بازار خریده است که تاریخ تولید آن مربوط به چند ماه بعد از آغاز تحریمهاست. یعنی اگر قرار بود تحریمها از ورود انسولین به کشور ممانعت کند، این دارو نباید وارد میشد. ما منکر مسالهساز بودن تحریم نیستیم، اما نمیتوان گفت تنها علت نایاب شدن داروی انسولین در کشور تحریمهاست. برخی هم میگویند از آنجاییکه قیمت انسولین در کشور به دلیل تفاوت قیمت دلار و ریال بسیار ارزان است توسط عدهای در کشورهای همسایه با قیمت گرانتر به فروش میرسد.
وی گفت: در حال حاضر مسئولان وزارت بهداشت، صمت، سازمان غذا و دارو و سازمانهایی که به هرشکلی در تامین قلمهای انسولین آنالوگ مشارکت کردهاند به ما میگویند این داروها گران بوده و به لحاظ ارزبری ورود این نوع دارو صرفه اقتصادی برای کشور ندارد
وی افزود: اگرچه مسئولان حوزه دارو تحریم و مشکلات ارزی را بهانهای برای کمبود داروی بیماران دیابتی قراردادهاند، اما به نظر من اینها مشکلاتی نیست که برای تامین این حجم از دارو کشور ما با مشکل مواجه شود. به عبارت دیگر به نظر من این امکان وجود دارد که با تصمیمگیری درست و کمی همت مشکل داروی بیماران دیابتی حل شود. به عنوان فردی که ۳۷ سال است که با این بیماری زندگی میکنم برای پذیرش این شرایط سخت است. ما مساله تحریم را درک میکنیم، اما این حجم از دارو انقدر هزینه سنگینی برای سیستم بهداشت و درمان ندارد که بخواهد چنین مشکلاتی را برای بیماران ایجاد کند.
عضو انجمن دیابت ایران خاطرنشان کرد:. ما انسولینهای متفاوت با مدت اثرهای متفاوت، زمان شروع اثر متفاوت و نحوه تاثیرگذاری متفاوت داریم در تمام دنیا به افراد دیابتی حق میدهند که هر فردی با توجه به سن، ساختار بدن خود و دستور پزشک نوعی از انسولین را برای درمان انتخاب کند، اما در کشور ما میگویند همه باید از انسولین انسانی استفاده کنند درحالیکه این انسولین با بدن تمام بیماران سازگاری ندارد. این اجبار به استفاده از انسولین انسانی مانند آن است که آب لولهکشی را به روی شهروندان بسته و آنها را مجبور کنیم که از آب چاه استفاده کنند.