تعهد ۱.۹ میلیارد دلاری رهبران جهای برای ریشهکنی فلج اطفال؛ هنوز ۱.۷ میلیارد دلاری کم است
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۵۴
کد مطلب : ۲۰۳۹۰
سالمخبر: رهبران جهان روز دوشنبه با اعلام تعهد ۱.۹ میلیارد دلاری برای حمایت از برنامه جهانی ریشهکنی فلج اطفال GPEI، گام تازهای برای حفاظت سالانه ۳۷۰ میلیون کودک در برابر این بیماری برداشتند؛ تلاشی که در بحبوحه کاهش شدید کمکهای بینالمللی بیش از هر زمان حیاتی شده است.
براساس گزارش سالمخبر به نقل از رویترز، بودجه برنامه GPEI که با مشارکت سازمان جهانی بهداشت (WHO)، یونیسف، بنیاد گیتس و سایر شرکای جهانی اداره میشود، از سال
۲۰۲۶ با کاهش ۳۰ درصدی روبهرو خواهد شد و این طرح تا سال ۲۰۲۹ با کسری ۱.۷ میلیارد دلاری مواجه است. این کاهش بیسابقه منابع مالی عمدتاً به دلیل عقبنشینی کشورها از کمکهای توسعهای، بهویژه خروج آمریکا از سازمان جهانی بهداشت و کاهش کمک دولتهای ثروتمند نظیر آلمان و بریتانیا رخ داده است.
در چنین شرایطی، شرکای GPEI اعلام کردهاند که تمرکز اقدامات به سمت افزایش پایش و واکسیناسیون هدفمند در مناطق با خطر بالای انتقال ویروس تغییر
خواهد کرد؛ مناطقی که اغلب با جنگ، فقر شدید و ضعف نظامهای سلامت روبهرو هستند.
دکتر تدروس آدهانوم، مدیرکلWHO، در سخنانی در رویدادی که به میزبانی «بنیاد انساندوستی محمد بن زاید» در هفته مالی ابوظبی برگزار شد، گفت: «این حمایت تازه، برای رساندن واکسن به همه کودکان در آخرین کشورهای اندمیک و مهار شیوع گونههای جدید ویروس حیاتی است.»
بزرگترین کمک در این نشست از سوی بنیاد بیل و ملیندا گیتس با تعهد ۱.۲ میلیارد دلار و سپس
روتاری اینترنشنال با ۴۵۰ میلیون دلار اعلام شد. سایر تعهدها از سوی کشورهای اهداکننده و نهادهای توسعهای، شکاف مالی استراتژی ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۹ GPEI را به ۴۴۰ میلیون دلار کاهش داد.
فلج اطفال در سالهای اخیر در دو کشور پاکستان و افغانستان همچنان بهصورت اندمیک وجود دارد و هرگونه کاهش در بودجه ریشهکنی میتواند خطر بازگشت گسترده ویروس را افزایش دهد. کارشناسان هشدار میدهند که کمبود منابع نظارتی و واکسیناسیون ممکن است باعث تداوم شیوع
گونههای جهشیافته پولیو در نقاط مختلف جهان شود؛ موضوعی که در سالهای اخیر در آفریقا، یمن و سوریه نیز مشاهده شده است.
با وجود تعهد جدید، تحلیلگران جهانی سلامت تأکید میکنند که موفقیت نهایی اجرای این برنامه وابسته به پایداری بودجه، حمایت سیاسی و دسترسی میدانی در مناطق ناپایدار است؛ در غیر این صورت، دستاوردهای سه دهه گذشته علیه یکی از مخربترین بیماریهای قابل پیشگیری با واکسن در معرض خطر جدی قرار میگیرد.
