مهدی پیرصالحی، نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران:
همه‌ی داروهای ایرانی اثربخشی برابری با داروهای خارجی ندارند
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۰۰
کد مطلب : ۹۹۰۶
مهدی پیرصالحی، نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در کلاب‌هاوس با موضوع داروی ایرانی یا خارجی؟ چه کسی انحصارگر است؟ با بیان این مطلب افزود: درباره موجود بودن داروی ایرانی و خارجی در بازار کشور گفت: به منظور رعایت اصول اخلاقی بیمار همیشه باید به دارو دسترسی داشته باشد بنابراین باید بتوانیم همه داروهایی که در دنیا است را برای بیماران و پزشکان درمانگر تهیه کنیم.
وی درباره کیفیت داروها عنوان کرد: همه داروهایی که در داخل کشور تولید می‌شوند طبق ضوابط سازمان غذا و دارو باید مطالعات آزمایشگاهی مربوطه را گذرانده باشند تا با برند اصلی برابری و در حد داروهای خارجی اثربخشی داشته باشند.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران همچنین افزود: به‌طور قطع، بایواکی والانسی با اثر بالینی برابر نیست به رغم آنکه برخی از داروها بایواکی والانسی برابری با داروهای برند
وی ادامه داد: برخی از داروهای تولید داخل علی رغم آنکه در مطالعات آزمایشگاهی با نمونه ی برند خارجی آن برابری نشان می دهند اما درمطالعات بالینی امکان دارد اثر بخشی لازم را نداشته باشند اصرار براینکه بگوییم همه ی داروهای ایرانی اثربخشی برابر با داروهای خارجی دارند صحیح نیست اگرچه من به عنوان عضوی از سندیکا، قبل‌تر به عنوان تولید کننده و رییس سازمان غذا ودارو از کیفیت داروی ایرانی همیشه از کیفیت داروهای تولید داخل دفاع کرده و می کنم.
پیرصالحی درباره محدودیت و ممنوعیت داروهای خارجی در کشور مطرح کرد: اینکه چرا این محدودیت از سوی سازمان غذا و دارو و نهادهای رگولاتور گذاشته می شود، این موضوع دلیل دارد و من نیز دفاع می کنم ازاین سیاست که باید در مورد ورود داروهای خارجی محدودیت گذاشته شود. چون ما باید نگاه کنیم در چه محیطی کار و زندگی می کنیم در یک اقتصاد آزاد باید همه ی داروها و همه ی اقلامش در همه‌ی اشکالش باید وجود
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران با اشاره به اینکه محیط کسب و کار ما در صنعت داروسازی محیط بسته‌ای است، خاطرنشان کرد: اگر به شرکت‌های وارداتی اجازه‌‌ی واردات داده شود، رانت ایجاد می‌شود که دلیل آن اختلاف ارزی است که در اختیار شرکت‌ها قرار می‌گیرد. تولیدکنندگان داخلی اگر از ارز آزاد یا تک نرخی استفاده کنند به دلیل اینکه داروهای داخلی با روش‌های سختگیرانه‌ای قیمت‌گذاری می‌شوند عملا امکان رقابت صنایع داخلی با صنایع خارجی از بین می‌رود. اگر ما بخواهیم داروها را با قیمت آزاد داشته باشیم در سازمان غذا و دارو باید تجدید نظرهایی صورت گیرد ضمن آنکه مسائلی نظیر ارز ، رانت و مباحثی که ایجاد می‌شود هم حذف شوند تا تولیدکنندگان بتوانند به صورت برابر به بازارهای رقابتی وارد شوند؛ همچنین داروهای خارجی نیز باید در کنار داروهای ایرانی باشند.
وی با بیان اینکه به‌طور قطع، برندهای خارجی سقف محدودی برای رشد در بازار آزاد دارند، اظهار کرد: درحال حاضر بیشترین سهم داروها در بازار مربوط به داروهای ژنریک هستند، زیرا سازمان‌های بیمه‌گر از داروهای ژنریک حمایت می‌کنند. عده خاصی از داروهای
پیرصالحی در ادامه گفت: هزینه‌های یک داروی خارجی از قبیل (کارگران، بسته‌بندی و مواد جانبی) با ارز ۴۲۰۰ تومانی محاسبه می‌شود اما داروی تولید داخلی فقط مواد اولیه‌اش با ارز ۴۲۰۰ تومانی محاسبه و دیگر اقلام تولید آن با ارز آزاد محاسبه می‌شود. در شرایط اقتصادی سالم، اگر رقابت صورت گیرد برندها بیش از ۲۰ درصد سهم نخواهند داشت ضمن اینکه باید از موارد استثنا نیز چشم‌پوشی کنیم به عنوان مثال ممکن است یک برند خاص به دلیل اثربخشی بیشتر بتواند صددرصد بازار را جذب کند اما در مجموع من بعید می‌دانم در بازار ایران، سهم بازار برندها به ۲۰ درصد برسد.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران درباره عملکرد شرکت‌های تولیدکننده داروهای ژنریک در ایران عنوان کرد: در کشور ما، شرکت‌های تولیدکننده داروهای ژنریک عملکرد خوبی داشته‌اند و سهمی که در بازار دارویی کشور دارند نشان دهنده عملکرد مناسب آنان است ضمن آنکه بخش بزرگی از داروهای تولید داخل به ویژه
وی با اشاره به اینکه ما در مطالعات بالینی و مارکتینگ ضعیف هستیم، مطرح کرد: موضوع اصلی، بحث قیمت‌گذاری داروی داخلی است به عنوان مثال برای یک داروی ارزان قیمتی که در کشور تولید می‌شود اجرای طرح‌های مطالعات بالینی هزینه‌های سنگینی دربردارد به رغم آنکه قیمت‌گذاری آن‌ها در ضوابط سازمان غذا و دارو در نظر نبوده است براین اساس معمولا شرکت‌ها از این هزینه انصراف می‌دهند .
پیرصالحی همچنین افزود: به نظرمن، صنعت دارویی ما عملکرد خوبی داشته است و علی رغم وجود تحریم‌ها که بسیاری از شرکت‌ها نتوانستند به نوسازی بپردازند از لحاظ تعداد اقلام دارویی نیز تیراژ بازار اقلام پوشش‌دهی خوبی نیز داشته‌اند ضمن اینکه محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. همچنین ممکن است برخی از داروها نقض کیفی هم داشته باشند اما در اکثریت داروها به نظر من داروسازان عملکرد خوبی داشته‌اند و سهم بازارشان نشان دهنده صحت این مسئله است.
