نمی‌توانیم چشم‌مان را بر فشارهایی که از هر سو بر صنعت وارد می‌شود ببندیم

سالم‌خبر: باید افرادی که برای نظام دارویی کشور تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری می‌کنند به خوبی توجیه شوند و در جریان مسائل و معضلات موجود قرار بگیرند. این در حالی است که بسیاری از اظهار نظرهای مسوولان نشان می دهد در مورد شرایط موجود به خوبی توجیه نیستند. ضمن آنکه برای ما مبهم است که چرا برخی اوقات انسان های سالم و پاک دستی که در مقام مسوولیت قرار می‌گیرند، به‌جای شفاف‌سازی وضعیت موجود، تلاش می‌کنند اوضاع را بهتر از آنچه که هست نشان دهند و برای اینکار به ارائه آمار و اطلاعات غلط به مسوولان بالادستی می‌پردازند.

محمدرضا زرگرزاده عضو هیات مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی با بیان مطلب افزود: در نبود فضای آمار و اطلاعاتی شفاف. شرایط به گونه ای شکل گرفته که یک نفر از صنعت ادعا می‌کند که من برای سه سال ماده اولیه انبار کردم و بعد همین معیاری می شود برای صحبت کردن برای کل صنعت و تصمیم‌گیری برای آن.
 
زرگرزاده با بیان به اینکه در مواردی، تولید کنندگان ماه‌هاست منتظر تخصیص ارز برای تامین فراورده های مورد نیاز برای تولیدات خود هستند گفت: این گره‌ها ناشی از سوء تدبیر ها و ناکارآمدی و بی‌توجهی به مصالح کشور بوجود آمده اند. ما در واقع به جایی رسیده‌ایم که بدنه اجرایی کشور نمی تواند پاسخگوی نیازهای ما باشد. ما به عنوان یک صنعت گرچه باید به وزارت صمت مرتبط باشیم؛ کما اینکه از ما گزارش هم می‌خواهند و مجوز هم صادر می کنند، اما ما هیچ گونه خدمتی از وزارت صمت در رابطه با بخش صنعتی و توسعه صنعت نمی‌گیریم.
 
وی با تاکید بر اینکه به نظر می رسد ما باید به تعریف درست تری از صنعت دارو برسیم، افزود: همه‌ی نیازهای ما باید از طریق سازمان غذا و دارو تامین شود، این در حالی است که سازمان غذا و دارو اعلام می کند که ما مسوول تامین سلامت مردم هستیم و مسوول رشد صنعت نیستیم که اتفاقا حرف درستی هم هست. اما باید پرسید که در حال حاضر از بنگاه های تولیدکننده دارو چه کسی و چه نهادی باید حمایت کند تا اینگونه به حال خود رها نشود و دچار روزمرگی دچار نشود.

زرگرزاده اظهار داشت: دست‌اندرکاران صنعت داروسازی در نظام سلامت معمولاً قشر کم صدایی هستند که دیده نمی‌شوند. در بحران کرونا هم از همه عوامل نظام سلامت تقدیر شد اما هیچ ذکری از داروسازان، داروخانه‌ها و همچنین داروسازان صنعتی که حتی تعطیلات نوروز نداشتند و مجبور شدند به‌رغم مشکلات موجود، خطوط تولید خود را برای تولید مواد ضدعفونی کننده و داروهای مورد نیاز در شرایط بحرانی تغییر دهند، نشد.

وی افزود: نجابت صنعت داروسازی طی این سال ها بسیار بوده است. فعالان صنعت داروسازی همواره با هر سازی که مسوولان زده‌اند همراهی کرده و تلاش کرده‌اند که منافع ملی را بر منافع بنگاهی خود ارجح بدانند. این در حالی است که در اصناف دیگر نمی توان این مساله را شاهد بود. فعالان اصناف دیگر به راحتی با بروز مشکلات اقتصادی و در شرایط بحرانی با اعتصاب و تعطیل کردن‌ها و ...عرصه را بر جامعه و مسوولان تنگ می کنند تا بتوانند منافع خود را تامین کرده و به اهداف خود برسند.
 
زرگرزاده ادامه داد: با این حال فعالان صنعت دارو به رغم آن که تلاش می کنند صدای خود را به مسوولان برسانند اما هیچگاه در انجام تعهد و وظیفه‌ای که بر دوش خود احساس می‌کنند کوتاهی نکرده و به کار خود ادامه می دهند.
 
وی با اشاره به جلساتی که سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی در هفته‌های اخیر با مسوولان سازمان غذا و دارو داشته‌اند گفت: این جلسات نشان داد که مشکلات صنعت دارو همانگونه که تا به امروز بر روی کاغذ حل نشده و نیاز به عمل و اجرا دارد از این پس هم بر روی کاغذ حل نخواهد شد و به عزم جدی برای مقابله آنها نیاز است.
 
زرگرزاده تاکید کرد: ما فعالان صنعت دارو با مشکلات متعددی مواجه هستیم و برخی از مشکلاتی که این روزها با آنها مواجه هستیم جدید هستند؛ اما انگار ما می خواهیم با همان کلیدهای قدیمی و راه‌حل‌های دیروز آنها را حل کنیم که این اتفاق میسر نمی‌شود. آنچه امروز بر روی کاغذ معلوم است سهم ارزی صنعت داروست که هزار اما و اگر به دنبال خود دارد اما آنچه که اصلاً معلوم نیست زمان پرداخت این ارز به صنعت داروسازی است!
 
وی افزود:  صنعت تولید دارو برای آنکه امروز بتوانند تداوم تولید خود را تضمین کند به همان رشادت هایی نیاز داریم که زمانی همین مسوولان در جبهه های جنگ حق علیه باطل از خود نشان می‌دادند.
 
این عضو هیات مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی تصریح کرد: ما نمی‌توانیم چشممان را بر همه فشارهایی که از هر سو بر صنعت وارد می شود ببندیم. تمام نهاده‌های تولید با اولین طلوع آفتاب در سال ۹۹ و به ویژه با بروز کرونا چند برابر شد. مدیران صنعت در سال جدید با چالش های فراوانی روبرو هستند که در صورت اهمال در حل هرچه سریع‌تر این مشکلات؛ این اتفاق برای برخی از آنها با تعدیل نیرو یا تعطیلی خطوط تولیدی همراه خواهد بود.
 
زرگرزاده اظهار داشت: از یک سو قیمت ها ثابت است و حتی اگر قرار باشد افزایش قیمتی نیز رخ دهد این مساله چند ماهی به طول خواهد انجامید ضمن آن‌که معلوم نیست افزایش قیمت‌ها پاسخگوی این تورم و افزایش هزینه نهاده‌های تولید باشد یا خیر. بنابراین خود بدنه صنعت باید راهکار عملی برای خروج از این بحران تدوین کند و در اختیار مسئولان قرار دهد.
 
وی با بیان اینکه صنعت دارو نمی‌تواند منتظر تزریق قطره‌چکانی ارز باشد ادامه داد: به فعالان دارویی شاید خیلی مربوط نباشد که ارز مورد نیاز صنعت از کدام قسمت درآمدهای دولت تامین می‌شود. ما باید داروی مورد نیاز جامعه را تولید کنیم و برای این کار باید ذخیره ارزی داشته باشیم تا در زمان مناسب با تخصیص آن بتوانیم محصول خود را تولید کنیم.
 
زرگرزاده، افزود: در شرایط موجود ما تولیدکنندگان فارغ از این که معطلی‌ها برای ارز دولتی، باید بتوانیم نهاده‌های خود را تامین کنیم و بعد فشار بیاوریم که قیمت گذاری صحیح و عادلانه انجام شود تا صنعت داروسازی زنده بماند وگرنه باید شرکت ها به سمت تعدیل نیرو و تعطیلی خطوط تولید پیش بروند. البته شاید پس از آن مسوولان فکری برای تامین داروی جامعه بکنند.
 
وی‌گفت: اگر اوضاع به همین منوال ادامه پیدا کند، تامین کنندگان و تولید کنندگان دارو اگر بخواهند هم نمی‌توانند دارو تولید کنند. بنابراین به نظر می رسد لازم باشد قوه قضاییه، دفتر بازرسی رهبری و  نهادهای ناظر دیگر را در موقعیت های موثر بر صنعت دارو فعال کرد تا برای رفع مشکلات و اصلاح فرایندهای موجود ورود کنند و به داد مردم و صنعت داروسازی برسند. اینکه هر بخش اجرایی ساز خودش را بزند و هیچ گاه برای رفع مشکلات فعالان اقتصادی به ویژه در حوزه دارو دور یک میز ننشینند و به رفع مشکلات نپردازند صحیح نیست.
 
زرگرزاده ادامه داد:  در این میان متاسفانه صنعت داروسازی یکی از صنایعی است که به شدت نیاز به همکاری بین بخشی دارد، در واقع هر بخشی از این صنعت به یک سازمان یا ارگان اجرایی برای به جریان افتادن فرآیندها و الزامات تولید نیاز دارد که گاه در این میان توجیه خودی‌ها دشوارتر است؛ مانند رفع مشکل IRC ها که ظلم و فشار مضاعف به صنعت وارد می‌کند. اگر یک خط از خطوط تولید ما متوقف شوند بیش از فعالان اقتصادی این مردم و جامعه هستند که آسیب خواهند دید ضمن آنکه تامین آنها فشار مالی مضاعفی بر دولت وارد خواهد کرد.
 
این فعال دارویی گفت: همه اینها در حالیست که تحریم ها نیز مانع بسیار بزرگی برای صنعت داروست. درواقع در شرایطی که همه کشورها تلاش کردند در بحران جهانی کرونا برای کمک به همدیگر بشتابند، اما تحریم ها و بسته بودن مسیرهای مبادلاتی موجب شد تا ما نتوانیم به خوبی از پتانسیل های موجود بهره ببریم. بنابراین لازم است سندیکا و تک‌تک مدیران عامل شرکت های داروسازی که حرفی برای گفتن دارند، با یکدیگر هم قدم شوند تا برای رفع مشکلات ما چاره ای اندیشیده شود.