تورم ۳۰۰۰ درصدی؛ دلاریزهشدن اقتصاد چه بر سر دارو میآورد؟
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۰۷:۴۹
کد مطلب : ۲۰۴۱۶
سالمخبر: حسین عبده تبریزی، اقتصاددان و دبیرکل پیشین بورس تهران، با ترسیم چشماندازی نگرانکننده از وضعیت اقتصاد کشور هشدار داد در صورتی که نرخ تورم بالای فعلی در سال آینده تداوم یابد و دولت نتواند بودجه را در چارچوب اعلامشده مهار کند، بیاعتمادی عمومی به پول ملی تشدید شده و اقتصاد ایران وارد مرحله «دلاریزه شدن» خواهد شد.
به گفته او، در چنین شرایطی پول ملی عملاً کارکرد خود را از دست میدهد و پیامد آن میتواند جهش تورم از سطوح فعلی به ارقامی «انفجاری» تا حدود ۳۰۰۰ درصد باشد؛ وضعیتی که نهتنها اقتصاد کلان، بلکه زندگی روزمره مردم را بهشدت تحت تأثیر قرار میدهد.
عبده تبریزی تأکید کرده است که دلاریزه شدن اقتصاد به معنای فرار گسترده مردم و بنگاهها از ریال و جایگزینی ارزهای خارجی در مبادلات، قیمتگذاری و پسانداز است؛ مسیری که کنترل تورم را تقریباً ناممکن میکند و دولت را از ابزارهای سیاستگذاری پولی و مالی خلع سلاح خواهد کرد.
در چنین سناریویی، صنعت دارو یکی از نخستین بخشهایی است که با بحران جدی مواجه میشود. تولید دارو در ایران، حتی در محصولات بهاصطلاح داخلی، وابستگی بالایی به مواد اولیه، تجهیزات و فناوری وارداتی دارد. با تورم افسارگسیخته و دلاری شدن هزینهها، تأمین این نهادهها با وقفه یا توقف مواجه خواهد شد و قیمتگذاری دستوری نیز دیگر پاسخگوی هزینههای واقعی تولید نخواهد بود. نتیجه مستقیم این وضعیت، کاهش تولید، اختلال در توزیع و افزایش خروج دارو به بازار غیررسمی است.
از سوی دیگر، دسترسی مردم به دارو بهشدت محدود و طبقاتی میشود. نظام بیمهای و یارانهای در برابر تورم چند هزار درصدی عملاً فرو میریزد و توان جبران هزینه دارو را از دست میدهد. داروهای حیاتی و درمانهای مزمن یا نایاب میشوند یا فقط برای گروههایی با درآمد دلاری قابل تأمین خواهند بود. در چنین شرایطی، قطع درمان، افزایش هزینههای از جیب بیماران و تشدید نابرابری در سلامت، به یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر دلاریزه شدن اقتصاد تبدیل خواهد شد.
به گفته او، در چنین شرایطی پول ملی عملاً کارکرد خود را از دست میدهد و پیامد آن میتواند جهش تورم از سطوح فعلی به ارقامی «انفجاری» تا حدود ۳۰۰۰ درصد باشد؛ وضعیتی که نهتنها اقتصاد کلان، بلکه زندگی روزمره مردم را بهشدت تحت تأثیر قرار میدهد.
عبده تبریزی تأکید کرده است که دلاریزه شدن اقتصاد به معنای فرار گسترده مردم و بنگاهها از ریال و جایگزینی ارزهای خارجی در مبادلات، قیمتگذاری و پسانداز است؛ مسیری که کنترل تورم را تقریباً ناممکن میکند و دولت را از ابزارهای سیاستگذاری پولی و مالی خلع سلاح خواهد کرد.
در چنین سناریویی، صنعت دارو یکی از نخستین بخشهایی است که با بحران جدی مواجه میشود. تولید دارو در ایران، حتی در محصولات بهاصطلاح داخلی، وابستگی بالایی به مواد اولیه، تجهیزات و فناوری وارداتی دارد. با تورم افسارگسیخته و دلاری شدن هزینهها، تأمین این نهادهها با وقفه یا توقف مواجه خواهد شد و قیمتگذاری دستوری نیز دیگر پاسخگوی هزینههای واقعی تولید نخواهد بود. نتیجه مستقیم این وضعیت، کاهش تولید، اختلال در توزیع و افزایش خروج دارو به بازار غیررسمی است.
از سوی دیگر، دسترسی مردم به دارو بهشدت محدود و طبقاتی میشود. نظام بیمهای و یارانهای در برابر تورم چند هزار درصدی عملاً فرو میریزد و توان جبران هزینه دارو را از دست میدهد. داروهای حیاتی و درمانهای مزمن یا نایاب میشوند یا فقط برای گروههایی با درآمد دلاری قابل تأمین خواهند بود. در چنین شرایطی، قطع درمان، افزایش هزینههای از جیب بیماران و تشدید نابرابری در سلامت، به یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر دلاریزه شدن اقتصاد تبدیل خواهد شد.



















