روحانی با برکناری این وزیر یک نقطه روشن در پرونده خود بگذارد

سالم‌خبر: سوءمدیریت آشکار در یک حوزه عمومی که موجب وارد شدن خسارت جانی و مالی به مردم و کشور است، وقتی با حرافی و لفاظی مدیران آن حوزه نیز همراه باشد، در حکم نمک بر زخم مردم پاشیدن است. مقایسه شیوه برخورد مقامات دو وزارت نیرو و بهداشت که این روزها عملکردشان مورد انتقاد است، مجملی است از مفصل باب مدیریت در کشور ما.

 

توجیهات سخنگوی وزارت نیرو در مورد قطع برق اگرچه باورپذیر نیست، اما حداقل با زبانی تخصصی و مودبانه بیان می‌شود؛ توجیهاتی که اگرچه پذیرفتنی نیست، اما حداقل سوهان بر روح مردم نیز نیست. وزیر نیرو نشان داده که اگر در قبال بی‌عملی خودش و پیشینیانش و مافوق‌های‌شان طی چند دهه اخیر حرفی برای گفتن ندارد، حداقل حرف نزدن را بلد است، اما در وزارت بهداشت با پدیده‌ای عجیب مواجهیم. سوءمدیریت بحران کرونا طی یک سال و نیم گذشته بر آفتاب افتاده است که یک نمونه آن پیشرفت کشورهای منطقه و جهان در واکسینه کردن مردم و شروع بازگشت آنها به زندگی عادی است.

 

درحالی که ما در منطقه از همه عقب‌تریم و مشغول گذر از اوجی به اوج دیگر که یکی از نتایج آن تن دادن به شرایط خفت‌بار سفر به خارج برای دریافت واکسن است. عملکرد مدیران وزارت بهداشت در مواجهه با کرونا از ابتدا غیرعلمی و غیرحرفه‌ای بود. 

 

در حالی که در ایران نیز همچون سایر کشورها باید متخصصان اپیدمی‌شناسی، ایمنی‌شناسی، ویروس‌شناسی و پزشکی اجتماعی سکاندار مبارزه با کرونا می‌شدند. حاصل این رویه نمی‌توانست چیزی جز آشفتگی و سرگشتگی باشد.

 

نگاه این داعیه‌داران به دفعات تغییر کرد: یک روز از اینکه «مردم نباید نگران باشند» و اینکه «ویروس کرونا از ویروس آنفلوآنزا بی‌خطرتر است» گفتند. اندکی بعد توطئه‌پنداری پیشه کردند و از «ویروس کاملا سیاسی» و «وحشی‌تر بودن ویروس در ایران و ایتالیا» سخن گفتند و مدعی شدند که نوع خطرناک آن برای ژن ایرانی طراحی شده است و هیچ‌گاه روشن نشد که راهبرد آنها برای مبارزه با کرونا چیست، آیا راهبردشان «کاهش ریسک» است یا «سرکوب» به سبک چینی یا اروپایی یا «مصونیت گله‌ای» یا…

 

استعفانامه مورخ ۳۰ آبان ۹۹ دکتر ملک‌زاده، معاون پیشین و کاربلد و خوشنام وزارت بهداشت حاوی سرفصل‌های سوءجریانات در وزارت بهداشت است. او در استعفای خود از «مدیریت بسیار غلط و پرتناقض در پاندمی کرونا، اظهارات غیرعلمی و معرکه‌گیری وزیر بهداشت درباره تولید واکسن کرونا و ادعاهای بی‌اساس مبنی بر تاثیر داروهای گیاهی و طب سنتی بر کرونا» سخن گفت. عملکرد وزیر بهداشت در ۱۸ ماه گذشته خود گویا است. او در ۱۱ فروردین ۹۹ در نشست شورای عالی قضایی از «اعجاز الهی در کنترل فوری کرونا در کشورمان … به گونه‌ای که ایران را در این عرصه در سطح جهانی در رتبه نخست قرار می‎دهد»، گفت.

 

در این حوزه البته «آقای سخنگو» سرآمد است. فحش او به منتقدان که ادب نگارنده مانع یادآوری آن است، بی‌شک در این سطح بی‌سابقه بود. در شرایطی که بسیاری از کشورها از طریق واکسیناسیون در حال بازگشت به زندگی عادی هستند و مردم ما از عملکرد وزارت بهداشت و دیگر جهات حکومتی ذی‌ربط ناراضی‌اند، «آقای سخنگو» با توسل به «مغالطه نیت‌خوانی کذب»، منتقدین را به «مافیای واردات» منتسب می‌کند. 

 

این در حالی است که دولت خود در اقدامی بی‌سابقه در جهان اجازه واردات واکسن کرونا توسط بخش خصوصی را داده و سازمان غذا و دارو در ۱۰ خرداد مجوز واردات واکسن کرونا توسط بخش خصوصی را صادر کرده است. طنز تلخ این است که همین «آقای سخنگو» که خود در ۲۹ فروردین گفته بود «هر واکسن مجاز از هر جا وارد کشور شود توسط وزارت بهداشت خریداری خواهد شد»، تهمت «مافیای واردات» به منتقدان می‌زند.

 

دولت روحانی تنها در صورتی می‌تواند یک نقطه روشن در کارنامه خود در حوزه بهداشت داشته باشد که در این چند هفته پایانی، امور وزارت بهداشت را در دست یک سرپرست موقت قرار دهد و حداقل با برکناری کسی که نسبت به منتقدین و مردم بی‌ادبی کرده است، گامی در جهت جلوگیری از صدمه خوردن بیشتر به بهداشت روانی مردم بردارد.