سالم‌خبر: در حالی که بیماران سرطانی در کشور با مسیر دشوار و پرهزینه درمان روبه‌رو هستند، زمزمه های اخیر مبنی بر تغییر گروه کالایی داروهای وارداتی سرطان نگرانی‌ گسترده‌ای در میان جامعه پزشکی، بیماران و خانواده هایشان ایجاد کرده است. تصمیمی که می‌تواند به‌طور مستقیم بر دسترسی بیماران به داروهای حیاتی و نجات‌بخش تأثیر بگذارد.
 

بیماران مبتلا به سرطان برخلاف بسیاری از بیماران دیگر، در انتخاب داروی خود اختیار چندانی ندارند. نوع دارو، برند، زمان‌بندی و دوز مصرفی، همگی بر اساس پروتکل‌های دقیق بین‌المللی و ارزیابی‌های پزشک معالج تعیین می‌شود.
 

تغییر گروه کالایی و انتقال داروهای سرطان از ارز ترجیحی به ارز غیرترجیحی یا توافقی به معنی افزایش چشمگیر قیمت نهایی دارو است که متعاقبا به افزایش بروز هزینه های کمرشکن سلامت و از بین رفتن دسترسی بیماران به داروی حیاتی خود منتج خواهد شد‌.
 

داروهای سرطان بیش از هر گروه دارویی دیگری به پیش‌بینی‌پذیری ارزی وابسته‌اند؛ زیرا اغلب آن‌ها در حجم کم، قیمت بالا و از منابع محدود تأمین می‌شوند.
 

بعلاوه، تغییر گروه کالایی بدون هماهنگی با سازمان های بيمه‌گر به منظور اصلاح پوشش، عملاً بخش بزرگی از بیماران را از چرخه درمان خود خارج خواهد ساخت که این موضوع به نوبه خود هزینه های جانبی برای نظام سلامت و جامعه در پی خواهد داشت.
 

در بسیاری از موارد، جایگزینی ناگهانی دارو یا تغییر برند موجب تغییر در سطح اثربخشی، وقوع عوارض ناخواسته و یا شکست درمان خواهد شد.

بنابراین، هر تصمیم اقتصادی در حوزه داروهای سرطان باید علاوه بر «صرفه‌جویی ارزی»، «تاثیر بر وضعیت درمان» را نیز مدنظر قرار دهد.

در نهایت، باید پذیرفت که داروهای سرطان اقلامی استراتژیک هستند و هرگونه اختلال در تأمین آن‌ها، پیامدهای انسانی و اجتماعی بسیار سنگینی دارد. «مدیریت ارزی» نباید به قیمت تهدید تداوم درمان بیماران سرطانی انجام شود.