سالم‌خبر: صنعت دارویی ایران توانمند است، اما سیاست‌های محدودکننده و قوانین دست و پاگیر، بیماران را در دسترسی به داروهای حیاتی به شدت آسیب‌پذیر کرده است. اکبر عبداللهی اصل، مدیرکل امور دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو، با صراحت می‌گوید: «داروهای تولید داخل داریم، اما برای صادرات است در حالی که بیماران با کمبود این داروها دست و پنجه نرم می‌کنند.»

سالم‌خبر: صنعت دارویی ایران توانمند است، اما سیاست‌های محدودکننده و قوانین دست و پاگیر، بیماران را در دسترسی به داروهای حیاتی به شدت آسیب‌پذیر کرده است. اکبر عبداللهی اصل، مدیرکل امور دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو، با صراحت می‌گوید: «داروهای تولید داخل داریم، اما برای صادرات است در حالی که بیماران با کمبود این داروها دست و پنجه نرم می‌کنند.»

یکی از نمونه‌های بارز این مشکل، داروی توراسماید است؛ دارویی تولید داخل که صرفاً برای صادرات تولید شده و خارج از فهرست رسمی دارویی کشور است. بیماران داخلی نیز به آن نیاز دارند، اما قوانین و محدودیت‌های رسمی اجازه عرضه آن در بازار داخلی را نمی‌دهد.

عبداللهی اصل توضیح می‌دهد: «باید این دارو وارد فهرست شود، اما یک قانون و نگاه محدودکننده جلوی ما را گرفته است. عده‌ای مانند فرهنگستان علوم پزشکی معتقدند بازار دارویی کشور نباید بزرگ شود و صنعت دارو را مصداق سوداگری می‌دانند.»

این سیاست، عملاً باعث شده که دسترسی به داروهای حیاتی به یک روند قطره‌چکانی تبدیل شود. بیماران با کمبود و استرس مواجه‌اند و صنعت دارو تحت فشار مضاعف است. نوسان‌های قیمت‌گذاری در بازه‌های کوتاه نیز اوضاع را پیچیده‌تر کرده است و خانواده‌ها مجبورند برای تهیه داروی فرزند یا بیمار خود، از مسیرهای غیررسمی و گاه پرخطر اقدام کنند.

وضعیت داروهای خارج از فهرست تنها به توراسماید محدود نمی‌شود. بسیاری از داروهای تولید داخل، هرچند موجود و آماده، تنها برای صادرات مجاز هستند و مصرف داخلی را محدود می‌کنند. واردات دارو توسط مسافران هم راهکار رسمی نیست و مسئولیت آن به مصرف‌کننده واگذار شده است.

کارشناسان معتقدند این محدودیت‌ها نه تنها بیماران را قربانی می‌کند، بلکه اعتماد عمومی به نظام سلامت را تضعیف می‌کند. در حالی که صنعت دارویی ایران ظرفیت تولید داروهای حیاتی را دارد، سیاست محدودسازی فهرست دارویی و اولویت صادرات بر سلامت داخلی، بحران دسترسی به دارو را تشدید کرده است.

به گفته کارشناسان، ایجاد توازن میان سیاست‌های صادراتی، تنوع فهرست دارویی و نیاز واقعی بیماران، یک ضرورت ملی و حیاتی است؛ راهکاری که بدون آن، صنعت دارو و سلامت مردم در یک دور باطل گرفتار خواهند ماند.