امین قبادی، عضو هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی ایران به سالمخبر گفت:
برای توقف تخصیص ارز ترجیحی به انسولینهای وارداتی با سازمان غذا و دارو توافق کرده بودیم!
سالمخبر: عضو هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی ایران، گفت: در مورد انسولینهای تولید داخل توافق ما با سازمان غذا و دارو این بود که اگر دارویی در داخل با کیفیت و در حجم کافی تولید شود و بیش از یک تولیدکننده داشته باشد، تخصیص ارز ترجیحی به واردات آن متوقف شود.
امین قبادی، در پاسخ به پرسش خبرنگار «سالمخبر» در مورد تولید بیش از حد انسولین توسط شرکتهای داخلی که منجر به انباشت این دارو شده، تأکید کرد که شرکتهای داخلی بر اساس پیشبینی علمی و نیاز واقعی بازار اقدام به تولید کردهاند. به گفته او، در حال حاضر سه شرکت ایرانی با برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاری قابل توجه، تولید انسولین گلارژین را در کشور انجام میدهند.
قبادی تصریح کرد: «ما تولید بیرویه نکردهایم، بلکه بر اساس فورکستهای رسمی بازار دارویی کشور برای تولید برنامهریزی کردهایم. تولید دارو آنهم از نوع بیوتکنولوژیک، فرآیندی زمانبر و برنامهمحور است، نه اقدامی یکشبه. اما در کمال تعجب، در حالی که این شرکتها برای تأمین نیاز داخلی آماده بودند، ناگهان حجم قابلتوجهی مجوز واردات برای همان محصول صادر شد. این تصمیم بدون هماهنگی، تعادل بازار را به هم ریخت.»
وی در ادامه به موضوع دامپینگ دارو توسط شرکتهای خارجی اشاره کرد و آن را یکی از عوامل اصلی بههمریختگی بازار دانست. «در سطح جهانی، قیمت میانگین انسولین گلارژین حدود ۱۱ دلار است. همین قیمت در کشورهای اطراف ایران مانند ترکیه و عراق نیز رعایت میشود. اما واردکننده خارجی در ایران این دارو را با قیمت حدود ۳ دلار وارد بازار کرده است؛ یعنی عملاً با ضرر. این اقدام فقط با هدف از دست ندادن بازار ایران صورت میگیرد و مصداق کامل دامپینگ است.»
قبادی افزود: «اوضاع آنقدر غیرمنطقی شده که در حال حاضر قیمت انسولین خارجی از نوع داخلی پایینتر است. بهطور طبیعی، وقتی بیمار به داروخانه مراجعه میکند و میبیند یک انسولین فرانسوی با برند معتبر ارزانتر از نمونه باکیفیت داخلی است، انتخابش مشخص است. این دقیقاً همان وضعیتی است که امروز در بازار انسولین گلارژین کشور با آن مواجهیم.»
وی در پاسخ به پرسشی در مورد احتمال حذف ارز ترجیحی واردات انسولین گفت: «توافق ما با سازمان غذا و دارو این بود که اگر دارویی در داخل با کیفیت و در حجم کافی تولید شود و بیش از یک تولیدکننده داشته باشد، تخصیص ارز ترجیحی به واردات آن متوقف شود. در حال حاضر، سه شرکت داخلی توان تولید بیش از دو برابر نیاز کشور را دارند، اما با این وجود، همچنان ارز ۲۸۵۰۰ تومانی به واردات داده میشود. این مسأله رقابت را به ضرر تولیدکنندگان داخلی تمام کرده است.»
قبادی ادامه داد: «از سوی دیگر، برخی از تصمیمگیران میگویند اگر ارز ترجیحی را حذف و قیمت را واقعی کنیم، ممکن است نارضایتی عمومی ایجاد شود. این منطق برای ما قابل درک نیست. چطور بیماری که متفورمین مصرف میکند میتواند دارویش را با نرخ آزاد تهیه کند، اما همین بیمار وقتی به مرحله تزریق انسولین میرسد، باید حتماً دارویش با ارز ترجیحی تأمین شود؟ این دوگانگی تصمیمگیری هم منطقی نیست، هم به ضرر تولید داخلی تمام میشود.»