سالم‌خبر: رییس انجمن تامین‌کنندگان پلاسما و داروهای پلاسمایی تهران، گفت: در شرایطی بسیار بحرانی به‌سر می‌بریم؛ وضعیتی که به‌روشنی صنعت پخش دارو را که در میانه زنجیره تأمین قرار دارد، تحت فشار شدید قرار داده است.

سالم‌خبر: رییس انجمن تامین‌کنندگان پلاسما و داروهای پلاسمایی تهران، گفت: در شرایطی بسیار بحرانی به‌سر می‌بریم؛ وضعیتی که به‌روشنی صنعت پخش دارو را که در میانه زنجیره تأمین قرار دارد، تحت فشار شدید قرار داده است. به‌عنوان کسی که در ارتباط مستقیم با شرکت‌های تولیدکننده و واردکننده دارو به‌ویژه شرکت‌های کوچک قرار دارد، با قاطعیت می‌گویم بسیاری از این شرکت‌ها در آستانه فروپاشی هستند و حتی برخی از شرکت‌های بزرگ نیز از ایفای کامل تعهدات مالی خود ناتوان مانده‌اند.

ناصر ریاحی در نشست تخصصی بررسی نقش صنعت پخش در تاب‌آوری صنعت داروی کشور در هفتمین نمایشگاه و کنفرانس بین‌المللی صنعت پخش ایران، همچنین اظهار داشت: به‌گمان من، انتظارات از شرکت‌های پخش باید با نگاهی واقع‌گرایانه بازتعریف شود. لازم است با همفکری میان حلقه‌های پایین‌دست و بالادست زنجیره، سازوکارهای مؤثری برای افزایش تاب‌آوری این صنعت طراحی شود.

وی تصریح کرد: تجربه شخصی من در تعامل با بانک‌ها نشان داده است که شرکت‌های پخش به‌دلیل گردش مالی بالا، برای نظام بانکی بسیار سودآورند. این واقعیت نشان می‌دهد که شرکت‌های پخش به‌واسطه همین حجم تراکنش‌ها، باید از تسهیلات مناسب و کم‌هزینه‌تری برخوردار شوند؛ تسهیلاتی که می‌تواند به تقویت کل زنجیره، از تأمین‌کننده تا داروخانه، کمک کند در حالی که اینگونه نیست.

مشکل اصلی صنعت دارو، ناترازی مالی نیست؛ بی‌نظمی مالی است 
ریاحی همچنین گفت: یکی از راهکارهایی که می‌تواند تا ۷۰ درصد مشکلات فعلی را برطرف کند، سازوکار حساب فی‌مابین میان تأمین‌کننده، شرکت پخش، مرکز درمانی و بیمه است. در حال حاضر، قیمت دارو تا انتها ثابت باقی می‌ماند و مشکلی از این بابت وجود ندارد. اما در مرحله‌ای که مرکز درمانی یا داروخانه قصد دارد هزینه دارو را از بیمه مطالبه کند، با پاسخ روبه‌رو می‌شود که تسویه‌حساب قبلاً با تأمین‌کننده انجام شده و بیمه تعهدی ندارد.

وی افزود: اجرای سازوکار حساب‌های فی‌مابین، ضمن شفاف‌سازی جریان مالی، باعث کاهش حاشیه‌های قیمتی و هزینه‌های سربار در کل زنجیره می‌شود؛ به‌ویژه هزینه‌های ناشی از مارجین‌های سه‌گانه و سایر مخارج مترتب بر توزیع. این مدل، هم برای تأمین‌کننده قابل تحمل‌تر خواهد بود، و هم بار مالی دولت را به‌مراتب کاهش می‌دهد.

ریاحی تاکید کرد: به باور من و بسیاری از فعالان این حوزه، مسئله اصلی ما ناترازی مالی نیست، بلکه بی‌نظمی مالی است. منابع مالی وجود دارد، اما به‌دلیل نبود نظم و ساختار مناسب، وجوه سرگردان مانده یا در چرخه‌های ناکارآمد تلف می‌شود. برای مثال، اعتباری در نظر گرفته می‌شود، اما در مرحله اجرا، یک مانع پیش‌بینی‌نشده مسیر را منحرف یا مسدود می‌کند.