سالم‌خبر: مدیرعامل شرکت دارویی عبیدی، گفت: کاهش سودآوری در صنعت دارو حاصل مجموعه‌ای از عوامل ریشه‌دار است که طی سال‌ها انباشته شده و اکنون به شکل بحران درآمده است. سال‌هاست که اصلاح قیمت‌ها در این صنعت به‌درستی انجام نشده است. اگر این بازنگری‌ها به‌صورت سالانه و منظم اتفاق می‌افتاد، امروز شاهد چنین وضعیت نابسامانی در صنعت دارو نبودیم.

سالم‌خبر: مدیرعامل شرکت دارویی عبیدی، گفت: کاهش سودآوری در صنعت دارو حاصل مجموعه‌ای از عوامل ریشه‌دار است که طی سال‌ها انباشته شده و اکنون به شکل بحران درآمده است. سال‌هاست که اصلاح قیمت‌ها در این صنعت به‌درستی انجام نشده است. اگر این بازنگری‌ها به‌صورت سالانه و منظم اتفاق می‌افتاد، امروز شاهد چنین وضعیت نابسامانی در صنعت دارو نبودیم.

سیدامیر رضویان در گفت‌وگو با سالم‌خبر اظهار کرد: «چند عامل اصلی موجب کاهش جدی در سودآوری شرکت‌های دارویی شده است. نخست، افزایش قابل‌توجه هزینه‌های تولید از جمله مواد جانبی، بسته‌بندی، هزینه‌های پرسنلی و در برخی موارد افزایش قیمت مواد اولیه، که در شرایط فعلی به شرکت‌ها تحمیل شده است. از سوی دیگر، عدم اصلاح قیمت دارو متناسب با این نرخ تورم و رشد هزینه‌ها، وضعیت را بیش از پیش دشوار کرده است.»

وی با اشاره به اثرات تجمیعی این عوامل در طول زمان افزود: «این وضعیت تنها مربوط به یک یا دو سال اخیر نیست. سال‌هاست که اصلاح قیمت‌ها در این صنعت به‌درستی انجام نشده است. اگر این بازنگری‌ها به‌صورت سالانه و منظم اتفاق می‌افتاد، امروز شاهد چنین وضعیت نابسامانی در صنعت دارو نبودیم.»

رضویان یکی دیگر از مشکلات جدی این صنعت را نقدینگی عنوان کرد و گفت: «گردش نقدینگی در صنعت دارو بسیار طولانی است. این موضوع باعث شده بدهی به شرکت‌های دارویی به‌شدت افزایش یابد و کمبود نقدینگی، تأمین مواد اولیه و فرآیند تولید را با اختلال مواجه کند.»

او افزود: «در چنین شرایطی، بسیاری از شرکت‌ها برای ادامه فعالیت ناگزیر به دریافت تسهیلات بانکی شده‌اند، که این خود منجر به افزایش هزینه‌های مالی شده است؛ در حالی که این هزینه‌ها به هیچ‌وجه در فرآیند قیمت‌گذاری دارو لحاظ نمی‌شود. حتی دریافت همین وام‌ها نیز به‌دلیل شرایط سختگیرانه بانک‌ها، کار ساده‌ای نیست.»

مدیرعامل شرکت عبیدی در ادامه تأکید کرد: «مجموع این عوامل باعث کاهش تولید، کاهش سودآوری، و در مواردی بروز کمبود دارو در بازار شده است. همچنین این وضعیت، توان شرکت‌ها را برای سرمایه‌گذاری در بازسازی خطوط تولید و توسعه محصولات جدید کاهش داده است؛ به‌طوری‌که برخی شرکت‌ها ناچار شده‌اند برنامه‌های توسعه‌ای خود را به حالت تعلیق درآورند.»

وی در پایان خاطرنشان کرد: «در صورت تداوم این روند و بی‌توجهی به اصلاح ساختارها و سیاست‌گذاری‌های حمایتی، چشم‌انداز صنعت دارو نه‌تنها از جهت اقتصادی، بلکه از منظر تأمین نیازهای حیاتی سلامت جامعه نیز با تهدید جدی مواجه خواهد بود.»