سالم‌خبر:  دبیر کمیته دارو وغذای مجلس گفت: برای اجرایی کردن طرح دارویار در دولت قبل؛ رییس سازمان غذا و دارو به دلیل مخالفت نمکی، وزیر بهداشت و درمان به این موضوع ورود نکردند. آقای رییس‌جمهورهم گفته بودند حتی اگر این طرح را مجلس هم تصویب کند انجام نمی دهیم و نمی خواستند برای خود دردسراضافه ایجاد کنند.

سالم‌خبر:  دبیر کمیته دارو وغذای مجلس گفت: برای اجرایی کردن طرح دارویار در دولت قبل؛ رییس سازمان غذا و دارو به دلیل مخالفت نمکی، وزیر بهداشت وقت به این موضوع ورود نکردند. آقای رییس‌جمهورهم گفته بودند حتی اگر این طرح را مجلس هم تصویب کند انجام نمی دهیم و نمی خواستند برای خود دردسراضافه ایجاد کنند.

سیدی‌فر در نشست بیم‌ها و امیدهای طرح دارویاری درباره ی مسیر کارشناسی طرح دارویاری و بررسی‌های مدیریتی و اقتصادی آن گفت: در تکمیل ضرورت این طرح، باید گفت که دولت سعی می کند در زمینه تامین کالاهای اساسی از مردم محافظت و حمایت کند. کالاهای اساسی اعم از نان، گوشت مرغ، تخم مرغ، روغن یا دارو یک زنجیره ای از بازیگران دارند. وقتی می خواهیم حمایت کنیم، جنس حمایت ما انقباضی و پایین نگهدارنده قیمت ها است و عملا این زنجیره را تنبیه می‌کنیم. یعنی دامدار ما تنبیه می‌شود چون همیشه روی قیمت گوشت و لبنیات نظارت شدید است، سود همیشه حداقلی و گاه حتی صفر می شود. مرغ‌دار گاهی با ضرر هم کار می کند  چون همیشه نظارت روی آن است و قیمت ها هم ثابت است.

 وی افزود: داروها هم برای چند سال این اتفاق افتاد که زنجیره دارو چه داروخانه، چه وارد کننده و چه تولید کننده با ارز 4200 تومان عملا قیمت گذاری می شدند و بازار آن کوچک مانده بود یعنی بازار ما در حالت ارز 4200 حدود 36 همت بود؛ این را محاسبه کردیم اگر ارز نیمایی بود 80 یا 90 همت می شد. طبیعتا در بازار 90 همتی حاشیه سودهای این زنجیره هم بالطبع بزرگ‌تر می‌شود. در بلندمدت نه فقط در دارو، این سیاستی که ما با این روش حمایت می کنیم به زنجیره آسیب می زند و باعث می شود که سرمایه از آن خارج شود.

سیدی‌فر ادامه داد: این یک نکته بود که الزام می کرد به این سمت حرکت کنیم و بعد دیگر این هست که ماهمیشه حمایت از تولید داخل را سرلوحه قرار داده ایم اما در چند سال اخیر طوری شده بود که بعضا داروهای برند بیولوژیک وارداتی از تولید داخل ارزان تر بود و این یک چالش برای صنعت تولید شده بود. قرار بود 60 درصد قیمت تمام شده به تولید کننده داده شود که اگر 100 درصد آن را هم بدهند قیمت تمام شده آن به دست نمی آمد. چون ما برای داروی وارداتی 25000 تومان را 4000 تومان حساب می کردیم و تولید داخل نمی توانست با آن رقابت کند. در صادرات هم دچار چالش می شدند چون به هر کشوری بخواهیم صادر کنیم به قیمت کشور مبدا نیز توجه دارند تا درمقصد خیلی گران تر قیمت گذاری نشود درحالی که بازارمبدا ما به خاطر این سیاست قیمتی به صورت غیرواقعی پایین بود.

وی با بیان اینکه طرح دارویاری خود در دل سازمان غذا و دارو شکل گرفته است، گفت: واقعیت این است که کارشناسی و طراحی این طرح از طرف دولت نیامد. در این طرح مجموعه ای از بازیگران مشارکت داشتند. بخش هایی از سازمان غذا  ودارو به این نتیجه رسیده بود مشکل کمبود وجود داشت. آقای دکتر محمدی در مجلس بارها هم سال 99 و هم اوایل سال 1400 به نمایندگان مجلس می گفت بین کمبود دارو و قیمت آن یکی را انتخاب کنید، چون نمی توان هم کمبود را مدیریت کرد خصوصا با توجه به محدودیت های ارز و هم قیمت را. نماینده بانک مرکزی هم می گفت ارز ترجیحی کم است و باید دائما نظارت شود که این ارز کم نیز درست توزیع شود. با این نظارت ها پروسه تخصیص ارز که مثلا یک ماه باید صورت می‌گرفت، دو سه ماه طول می کشید. ماده اولیه دیر به صنعت می رسد و در بازار کمبود ایجاد می شود.

سیدی‌فر تصریح کرد: در دولت قبل خود رییس سازمان غذا و دارو به دلیل مخالفت وزیر بهداشت به این موضوع ورود نکردند. آقای رییس‌جمهور هم گفته بودند حتی اگر این طرح را مجلس هم تصویب کند انجام نمی دهیم و نمی خواستند برای خود دردسراضافه ایجاد کنند. در حالی که دکتر محمدی مدیر کل وقت امور دارویی که درگیر و در میدان بود موافق اجرای طرح بودند و آقایان دکتر اسماعیلی و دکتر شمالی و سایر بزرگواران و من هم از طرف دانشگاه تهران در محاسبات اقتصادی طرح مشارکت داشتیم. براساس نرخ های مختلف ارز و نوع داروها قیمت ها بررسی شد. این محاسبات در سال 99 انجام شد و یک یا دو نوبت در سال 1400 و نهایتا در اوایل سال 1401 به روزرسانی شد و مبنای اجرا قرار گرفت.

وی با اشاره به برخی نقایص این طرح افزود: در این راستا سناریوهای مختلف و الزامات آن بررسی شد؛ مثلا در سناریوی تداوم وضع موجود لازم بود داروهای گران قیمت شناسه گذاری شود تا پایش توزیع و مصرف آن به خوبی صورت گیرد. در صورت قاچاق اجتناب‌ناپذیر است و می توان کنترل کرد. یکی از نقایص این طرح این بود که گزارش های این طرح بیشت براساس محاسبات صرفا اقتصادی ارائه می شد و به نظر بیشترین آُسیبی که به طرح وارد شده در بخث مدیریت کلان و اجراست.

وی ادامه داد: ابتدا بحث طراحی یک طرح ملی نبود و در حد خلاصه سیاستی بود که عملا نتایج آزادسازی ارز، تخصیص ارز ترجیحی و غیر ترحیحی برآورد شود. اعتقاد داشتیم سطح مدیریتی این طرح باید بالاتر از سازمان غذا و دارو باشد و عملا مجری طرح باید بحث کارشناسی و مدیریتی طرح را می نوشت؛ که متاسفانه مدیر اصلی این طرح هم مشخص و نهایی نشد. اگر معاون اول رییس جمهوری یا فردی با حکم رییس جمهور در سطحی بالاتراز وزارت بهداشت، گمرک و بانک مرکزی بود و متولی اجرای این 43 بند می شد امروز خیلی شرایط بهتر بود.

دبیر کمیته دارو و غذای مجلس همچنین گفت: از سال 1397 که ارز کم شد و دپوی خوب دارو بعد از برجام نیز تمام شد، شاهد افزایش قیمت داروها بودیم. یکی از عللی که پیگیری می شد تا این طرح اجرا شود این بود که یارانه ای که برای مردم در نظر گرفته شده بود به مرور کمرنگ شد. اتفاقی که در آینده خواهد افتاد این است که در بودجه با همان مابه‌التفاوت- قیمت قبل و بعد از آزادسازی ارز- لحاظ شود. چون عدد به صورت دلار است اگر مابه‌التفاوت هم براساس دلار لحاظ شود، در صورت تغییر قیمت ارز، بودجه طرح هم تغییر می کند. اینکه در بلند مدت چه اتفاقی می افتد واقعیت این است که یکی از هدفهای این طرح ها رفع شوک ها است. اگر جامعه به نقطه ای برسد که تنظیم شود و این بودجه خیلی بر قدرت خرید و توان مالی مردم موثر نباشد به مرور کمرنگ می شود هر چند در یکی دو سال اول طرح احتمالا در بودجه سالانه هم بیاید. چون نگاهمان به بیمه به صورت صنعت است و وقتی حجم بازار کوچک باشد دیگر کمتر ورود می شود.