سالم خبر: درحال حاضر ورود انسولین‌های آنالوگ به ایران بنابر تحریم‌های ظالمانه، تاحدودی با مشکل مواجه است.

اسدالله رجب رییس انجمن دیابت ایران در گفت‌وگو با سالم‌خبر در خصوص کمبود انسولین بیماران دیابتی گفت: انسولین‌های آنالوگ از کشورهای خارجی به ایران وارد و توسط قلم، قابل تزریق هستند. درحال حاضر ورود این انسولین به ایران بنابر تحریم‌های ظالمانه، تاحدودی با مشکل مواجه است برخلاف اعلام کشورهای غربی مبنی بر استثنای دارو در تحریم‌ها، امکان پرداخت هزینه داروها وجود ندارد و دارویی هم به دست ما نخواهد رسید. 

 

 رجب با بیان اینکه ورود کرونا به کشور شرایط موجود را دشوارتر کرده است، اظهار کرد: انسولین انسانی که در کشور تولید می‌شود ، نوعی از انسولین است که در سراسر جهان برای کنترل افراد مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار می‌گیرد.  طبق کارآزمایی‌های بالینی انجام شده انسولین‌های انسانی از نظر کیفیت با انسولین‌های آنالوگ تفاوتی ندارند.  انسولین‌های انسانی که در کشور ما استفاده می‌شوند در کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ براین اساس، مبتلایان به دیابت نباید نگران استفاده از این نوع انسولین باشند. باتوجه به تحریم‌های موجود و بیماری کرونا، تهیه انسولین خارجی با مشکل مواجه است. 

 

وی در ادامه تصریح کرد: اکثر مبتلایان به دیابت با داروهای پایین آورنده‌ی قندخون و نیز انسولین انسانی که در کشور تولید می‌شود قند خونشان را کنترل می‌کنند؛ آنان با انسولین انسانی تولید داخل نیز می‌توانند این کار را انجام دهند. ممکن است به برخی از افراد هنگام تغییر نوع انسولین با اختلال کنترل میزان قندخون مواجه شوند که با آموزش و همکاری پزشکمان قابل حل است.

 

رجب، تعداد بیمارانی که امکان کنترل قندخونشان  با داروی تولید داخل وجود ندارد را کم اعلام کرد و گفت: بهتر است این افراد از داروی خارجی استفاده کنند.

 

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا انسولین‌های تولید داخل به همه افراد سازگاری ندارد، تصریح کرد: متاسفانه در فرهنگ ما ایرانیان کالای خارجی بر کالای داخلی برتری دارد، درحالی که نتایج آزمایش‌های بالینی متعدد، خلاف این عقیده را نشان می‌دهد.

 

رئیس انجمن دیابت ایران همچنین افزود: درمان دیابت فقط دارو نیست بلکه بر 6 پایه اساسی استوار است : آموزش ، حمایت‌های روانشناختی و اجتماعی، کنترل روزانه قندخون یا قند ادرار، تغذیه صحیح و فعالیت جسمی و سرانجام دارو است. در اروپا و امریکا نیز انسولین‌های انسانی جزو پروتکل‌های درمانی است و بدون شک، درصورت مناسب نبودن آنان نیز  مصرف نمی‌کردند.

 

وی درباره رابطه دیابت و کرونا گفت: مبتلایان به دیابت نیز به اندازه افراد غیردیابتی در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار دارند.  طبیعتا دیابتی‌هایی که دیابت خود را کنترل نکنند، هموگلوبین ای وان سی آنان بالای هفت و نیم درصد برسد و بیماری زمینه‌ای از جمله (چاقی، بیماری های قلبی-عروقی و تنفسی) نیز داشته باشند، بیشتر در معرض خطر هستند؛ به‌عنوان مثال فردی که مدام قندخون‌اش بالای 180 باشد خطر بیشتری او را تهدید می‌کند، اما یک مبتلای به دیابت خوب کنترل با دیگر افراد فرقی ندارد.

 

رئیس انجمن دیابت ایران عنوان کرد: اغلب بیماران مبتلا به دیابت در کشور ما بنابر ، بی‌اهمیت دانستن آموزش و فقدان آموزش‌های لازم از کنترل مطلوب غافل و در معرض خطر هستند؛ به‌ویژه دیابتی‌هایی که از داروهای خوراکی استفاده می‌کنند زیرا در مصرف دارو بسیار سهل انگارند.

 

 رجب در ادامه بیان کرد : خوشبختانه بنابر اینکه داروهای پایین آورنده قندخون( انسولین و داروهای خوراکی) در کشور تولید می‌شود و از نظر کیفیت کنترل نیز با نوع خارجی آن تفاوت بسیاری ندارند و شرکت ‌های تولید کننده داخلی نیز تاکنون کمبودی اعلام نکرده‌اند، مبتلایان به دیابت می‌توانند از داروهای تولید داخل استفاده کنند . بیماری کرونا در کشورهای دیگر نیز محدودیت‌هایی به وجود آورده است .

 

وی در خصوص آمار ابتلای بیماران مبتلا به دیابت به کرونا اظهار کرد: در فاز اول کرونا، مبتلایان به دیابتی که انسولین تزریق می‌کردند به‌ندرت به کرونا مبتلا شده و بیمارانی که داروی خوراکی مصرف می کردند و بیماری زمینه‌ای نیز داشتند؛ بیشتر به کرونا مبتلا شده‌اند. در فاز بعدی دیابتی‌هایی که انسولین مصرف می‌کردند نیز همچون سایر افراد بی‌توجه به اصول بهداشتی، به کرونا مبتلا شدند؛ اما در مواردی بیماری آنان بسیار خفیف بوده و اغلب کودکان از والدین خود مبتلا شده بودند.