۰
روح الله حمیدی مطلق، مدیر آکادمی نوآوری شریف در نشست حکمرانی و صنعت دارو:

وظیفه‌ی حکمرانی وزارت بهداشت؛ تامین کالا یا توسعه صنعت داروست؟

چالش کوچکی شرکت های داروسازی ما از اینجا ناشی می شود که منطق تامین کنندگی صرف برصنعت مان حاکم است
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۲۶
کد مطلب : ۵۹۳۵
وظیفه‌ی حکمرانی وزارت بهداشت؛ تامین کالا یا توسعه صنعت داروست؟
سالم خبر: حکمرانی وزارت بهداشت و درمان و سازمان غذا و دارو بر صنعت داروسازی کشور براساس تامین کالای مورد نیاز مردم تنظیم شده است. هر وقت صنعت، کالای مورد نیاز مردم را تامین می کند این بدان معناست که ما به اهدافمان رسیده ایم بنابراین هیچ انگیزه ای برای توسعه و گام‌هایی برای پیشرفت بیشتر نمی بینیم.

روح الله حمیدی مطلق، مدیر آکادمی نوآوری شریف در نشست حکمرانی و صنعت دارو؛ چالش کوچکی بزرگان، طی سخنانی به  چرایی چالش کوچک ماندن صنایع دارویی کشور پرداخت. وی با طرح این سوال که ما در کجای گذار از کارخانه های تامین کننده به صنعت دارویی هستیم؟ و جایگاه و وظیفه ی حکمرانان در این زمینه چیست، اظهار داشت: اینکه اصولا صنعت دارو با مساله حکمرانی چه ارتباطی دارد و اساسا مساله ی حکمرانی چگونه در صنعت داروسازی و کل نظام اقتصادی ما متبلور می شود، یک روح واحد است که در همه ارکان صنعت ما وجود دارد و باید مورد بررسی قرار گیرد.

وی افزود: این مساله تنها در صنعت دارو نیست و در سطح حکمرانی اقتصادی کشور مطرح است. به خصوص این مساله از بدو انقلاب قابل بررسی است. اتفاقی که از آن زمان برای صنعت کشور افتاد این بود که به دلیل منش درون اجتماعی- سیاسی که بر کشور حاکم بود ما براساس این شعار پیش رفتیم که صنعت ما باید
تامین کننده نیازهای اساسی خودمان باشد اگر چه به آن نمی توان خودکفایی گفت اما مفاهیم و منطق نهادی که بدین شکل در تاریخ کشور شکل گرفتند باعث شدند که حکمرانی مستقل صنعتی تبدیل به یک حکمرانی وابسته ی صنعت در خدمت تامین کنندگی شود. در مصداق آن نیز می توان به این مساله اشاره کرد که با نگاهی به صنعت داروسازی مشاهده می‌کنید که در سال 58 که صنعت داروسازی به وزارت بهداشت و درمان سپرده شد و سپردن یک  صنعت به یک وزارت تامین کننده خود نشان می‌دهد که منظور ما از صنعت در کشور این بود که بتوانیم  کالاهای ضروری مردم را تامین کنیم.

حمیدی مطلق همچنین تصریح کرد: همین اتفاق در کشور در مورد صنایع دیگر نیزافتاد به طورمثال حکمرانی صنعت نیرو در اختیار یک وزارت نیرو که وظیفه ی اصلی آن تامین انرژی در کشور است قرار گرفت. وزارت نفت که وظیفه اصلی‌ش، تهیه نفت و بنزین و گاز است در تولیت وزارت نفت قرار گرفت و همچنین وزارت کشاورزی که متولی تامین کالای کشاورزی برای مردم هست متولی صنعت هم هست.

وی با بیان اینکه این نوع نگاه  به صنعت که حکمرانی ش در اختیار تامین کنندگان قرار می گیرد از نظر من یک مساله حکمرانی است که به طور مسلم منجر به ایجاد چالش هایی می شود، اظهار داشت: حکمرانی ما براساس تامین کالای مورد
نیاز مردم تنظیم شده است. هر وقت صنعت، کالای مورد نیاز مردم را تامین می کند ما به اهدافمان رسیده ایم بنابراین هیچ انگیزه ای برای توسعه و گام‌هایی برای پیشرفت بیشتر نمی بینیم.

مدیر آکادمی نوآوری شریف تاکید کرد که با چنین مکانیزم حکمرانی که در کشورمان در حوزه صنعت و اقتصاد شکل داده ایم شاهد هستیم هیچ انگیزه ای برای حکمرانی وحرکت به سمت بیرون بردن کالا و متولد شدن و گامی تازه در حوزه صادارت وجود ندارد.

وی با اشاره بر آنچه که بر صنعت دارو رفته است عنوان کرد: با نگاهی به صنعت داروسازی در کشور می بینید که رفتار تامین کنندگان و وزارت خانه های تامین کننده با صنعت، براساس نفع تامین کنندگی شان تنظیم شده است. به طور مثال در بحث مکانیزم قیمت گذاری که در تمامی صنایع  کشور از جمله صنعت داروسازی وجود دارد، این مکانیسم در نظام اقتصادی به گونه ای طراحی شده است که صنعت را به سمتی که به ارزان ترین شکل ممکن کالا تامین کند، می برد. جریان اصرار و حمایت از تحقق شکل خاصی از ژنریک سازی در کشور پیرو همین رفتار است چون ما می خواهیم دارو را تنها برای تامین نیازهای مردم تامین کنیم.

حمیدی مطلق افزود: همین ساختار و این نوع نگاه موجب درهم رفتگی و تداخل همه ساختارهای حکمرانی در مثلا سازمان غذا و دارو می شود
که این ابهام را رقم می زند که این حکمرانی در سازمان وظیفه اش تامین کالاست یا توسعه صنعت دارو؟ به همین دلیل نیز سرنوشت صنعت داروی کشور در برخی دوره ها در اختیار متولیانی در وزارت بهداشت و درمان بوده است که با اذعان بر وظیفه ی  تامین کنندگی درک شان براین منطق استوار بوده است که حتی اگر می خواهیم تامین کننده باشیم ، نیاز به توسعه یافتگی داریم.

وی همچنین گفت: از سوی دیگر رفتارهایی را نیز در این ساختار در دوره های دیگری شاهد هستیم که عملکرد متولیان فقط براساس ذهن تامین کننده بوده است. به همین دلیل نیز در این ساختار شاهد نوسانات سینوسی در سیاست گذاری ها در حوزه دارو هستیم که گاه در دوره ای به سمت سیاست های توسعه ای گام برمی دارد و در دوره ای دیگر مجددا به سیاست تامین کنندگی عقب گرد می کند. نوساناتی که در مکانیزم قیمت گذاری دارو تاثیر گذار است.

حمیدی مطلق همچنین با اشاره به چرایی کوچک ماندن صنعت داروی کشور تصریح کرد: چالش کوچکی شرکت های داروسازی ما از اینجا ناشی می شود که منطق تامین کنندگی صرف برصنعت مان حاکم است همین منطق تامین کنندگی موجب شده است که بخشی از صنعت داروسازی فعلی را هم داشته باشیم. به طور مثال با نگاهی به تاریخ صنعت داروسازی در کشور مشاهده می کنیم که تولید واکسن ها و داروهای
بیولوژیکی که نسل آن از انستیتو پاستور آغاز شده در حال حاضر در بدنه شرکتهایی مانند سیناژن جریان و ادامه پیدا کرده است.

وی پیش بینی کرد: کشور ما تازمانی که با این هراس که امکان تامین دارو برای سالهای آینده وجود نخواهد داشت به طور مسلم رشد نمی کرد وهمین شرکت های داروسازی را هم نداشت بنابراین در کنار همه ی این مسایل باید گفت نمی توان مدعی بود که صنعت داروسازی ما اگر براساس یک منطق صنعتی عمل می کرد حالا کاملا مستقل و شکوفا بود و این مساله قابل اثبات نیز نیست منتهی مساله چرایی بازماندن صنعت داروی کشور از توسعه و صادرات مساله ای قابل تامل است. ما در حال حاضر قید و بندهایی به صنعت داروسازی کشور بسته ایم که امکان اجازه و توسعه به سمت صاداراتی شدن را نمی دهند.

مدیر آکادمی نوآوری شریف همچنین گفت: اینکه ما هنوز شرکت های کوچکی در صنعت داروسازی هستیم بدین معناست که ما در یک پارادایم تامین کنندگی در صنعت ثابت ایستاده ایم و اگر بخواهیم در حوزه صادرات نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم باید یک اتفاقات جدیدی در حکمرانی صنعتی ما بیافتد و تا زمانی که نتوانیم این دو منطق را کنار یکدیگر بگذاریم نمی توانیم مساله را به یک شکل حل کنیم.

وی با اشاره به راهکارهای مختلف در جهت توسعه صنعت داروسازی کشور عنوان
کرد:اگر چه پیشنهادات و راهکارهای مختلفی ارائه می شود.به طور مثال یک بحث این است که صنایع داروسازی اگر بخواهند در جهت صادرات گام هایی بردارند با دیدگاه و منطق حاکم فعلی این امر تحقق نمی یابد. چند شرکت کوچک تک به تک نمی توانند بازار حتی عراق یا کشورهای اسلامی را در دست بگیرند اگر این شرکت ها بخواهند بازار را در دست خود بگیرند باید تبدیل به یک ید واحده و کنسرسیوم بشوند. تجربه‌ی امروز کنسرسیومی شدن صنعت دارو ما تاکنون این بوده است که افرادی تلاش کردند این صنعت را سندیکایی و کنسرسیومی کنند.

حمیدی مطلق همچنین تاکید کرد: حال اگر از تجربه سندیکایی برای صادرات دارو تاکنون نتیجه نگرفته ایم باید سراغ مکانیزم های دیگر برویم. همه جای دنیا مکانیسم های فشارهای اقتصادی باعث ادغام می شوند و باعث می شوند برای اینکه شرکت های کوچک از بین نروند بروند به سمت اینکه ادغام شده و شرکت های بزرگ را درست کنند. این واقعه کاملا طبیعی است که شرکت ها ارزش گذاری می شوند و به سمت ادغام شدن می روند. بزرگ می شوند و همتای مشترک پیدا می کنند. این دینامیک طبیعی است و ناشی از فشارهای مکانیسم بازار آزاد است. اگرچه ما در کشورمان این مکانیسم ها را به دلیل نبود منطق حاکم بر این صنعت و نبود این دینامیک نداریم.
 
کد مطلب : ۵۹۳۵
نام شما

آدرس ايميل شما