۰
یادداشت

آیا منافع غوغاسالاران عرصه دارو در کشور بر منافع بیمار غالب است؟

محمود هادی‌پور دهشال، پژوهشگر و کارشناس حوزه دارو
تاریخ انتشار :
شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۱۴
کد مطلب : ۵۷۰۱
آیا منافع غوغاسالاران عرصه دارو در کشور بر منافع بیمار غالب است؟
سالم خبر: در پس دین پیرایی در اروپا و ایجاد طبقه صنعتگر شهری، کرامت انسان به آرمان جوامع صنعتی مبدل گشت. حقوق شهروندی از دل پاسداشت کرامت انسان جوانه زد و طرفداران حقوق بشر موفق شدند گستره پایبندی به حقوق افراد را در جهان افزون نمایند. این پهنه امروز به حقوق بیمار نیز تسری پیدا کرده است و بیماران به جای آنکه ابزار درمان باشند، همراه درمان هستند. حق انتخاب بیمار به عنوان اصلی مهم در حقوق بیمار پذیرفته شده و نمی توان به اجبار روش درمانی یا دارویی خاص را به بیمار تحمیل کرد.

از سوی دیگر محدودیت‌هایی در منابع وجود دارد که دولت ها را به محدودیت در هزینه‌ها مکلف می سازد که این امر موجب می‌شود که در برخی از کشورها بیمه هایی که از بودجه
عمومی و مالیات شهروندان استفاده می‌کنند، حمایت‌های خود را به پایین ترین قیمت ها در بازار دارو منحصر کنند. هرچند این قانون نیز در خصوص بیماران دیر درمان، اطفال و داروهای بیوسیمیلار انعطاف پذیر بوده و در مواردی که تغییر برند دارو منجر به تحریک سیستم ایمنی بدن بیمار یا لطمه به انگیزه بیمار برای درمان گردد، دسترسی به داروهای نام تجاری پیشرو محدود نمی شود.
 
اما در ایران کفه ترازوی منافع غوغاسالاران عرصه دارو همواره بر منافع بیمار غالب بوده است. نفوذ غوغاسالاران در رسانه هایی که با بودجه عمومی اداره می شوند و هزینه کردن از واژه شفافیت در خدمت منافع گروهی و شبه تولید تا آنجا پیش رفت که فردی در مقابل دیدگان میلیون ها بیننده سیمای
ملی، بیماران تالاسمی را مشتی ناآگاه و ارزان قیمت بنامد که توسط شرکت ها به آسانی خریداری می‌شوند.

البته جای بس تأسف است که شرکت‌ حامی این شفاف ساز خاکستری، با استخدام بیمار تالاسمی و ورود به جمع بیماران هم موفق به خریدن بیماران نشده و در بازار رقابتی همواره در تعقیب سایر رقبای داخلی خود به سر می برد.
 
با این وجود هر از گاهی منفعت برندگان با اشاره به دریافت یارانه توسط ۲ یا ۳ داروی نام تجاری پیشرو بیماران خاص، اصرار دارند که قوانین مربوط به حمایت دولت از داروهای رونویسی شده به خوبی اجرا نمی شود .
 
جالب آن که دولت با منع واردات بسیاری از داروها از جمله آسیکلوویر، فکسوفنادین و ... و ایجاد مانع  بر دسترسی بیماران به داروهای
مورد اعتماد خود، حمایتی غیر اصولی و مغایر با حقوق شهروندی را از منفعت برندگان شبه تولید دارو انجام داده است.
 
منفعت برندگان دارو در ایران خواهان فرمول عجیبی هستند که در دنیای امروز و با توجه به حقوق بیماران غیرقابل پذیرش است. از یک سو خواهان حمایت پایه از داروهای رونویسی شده توسط دولت هستند و از سوی دیگر بر عدم دسترسی بیماران به داروی مورد اعتماد خود در بازار کشور تأکید دارند. منع واردات دارو و اجبار بیماران به مصرف داروهای رونویسی شده در هیچ یک از کشورهای توسعه یافته اجرا نمی‌شود و دولت ها حق ندارند که شهروندان را از هزینه کردن در سلامت خود منع کنند. سیاست کاهش گردش مالی بازار دارو که شعار پوچ منفعت برندگان دارو است با اولویت
ایجاد شغل برای جوانان کشور در تضاد بوده و از این سبب نیز پایمال کننده حقوق شهروندی است.

حقوق بیمار ایجاب می‌کند که حمایت از دایره پوشش بیمه ای داروهای ارزانتر، فراتر نرود و اخلالی در دسترسی بیماران به داروهای حیاتی خود انجام نشود.  این حق شهروندان است که از درآمد و دسترنج خود برای رفاه و سلامت خویش هزینه کنند و مانع تراشی در مقابل این حق اصولی فاقد وجاهت شرعی و انسانی است. در دین مبین اسلام و با توجه به قاعده فقهی "الناس مسلطون و علی اموالهم و انفسهم"  چگونه می‌توان شهروندان را از پرداخت از جیب خود و دسترسی به داروهای مورد اعتماد خویش منع کرد؟ این سوالی است که لازم است دولتمردان به آن بپردازند.
 
کد مطلب : ۵۷۰۱
نام شما

آدرس ايميل شما